De Koe
 |
| Verscholen op een wei bij een ziekenhuis. Ooit gekomen om zieke kinderen een plezier te doen. Foto: Hans Piët |
De speelse schoonheid van mijn zijn
kan
zonder aanmoediging veranderen in pijn.
Dat is
omdat niemand mij kan aanschouwen
en zo
de kleurrijkste fantasieën kan ontvouwen.
Dan
komt al snel de vraag, wat doe ik hier?
gaat
het om niet meer dan, voor de mooie sier.
Eerlijk
gezegd is een prominente plek meer gepast
zal er
naar mij worden gekeken als welkome gast.
Wellicht
biedt zo’n nieuw stuk groen meer geneugten
staat
eenieder daar wel te springen van vreugde.
Volop
gezien worden is ook als koe wat telt
daarvoor
ruimt zelfs de grootste cynicus het veld.
Jammer
blijft, dat ik niet voluit kan loeien
om zo
de omstanders nog extra te boeien.
Ik kan
ze de vreugde geven die in mij leeft
en de
kijker zo het gevoel geven dat hij zweeft.
Uiteindelijk
ben ik voor die taak geschapen
en
niet, naar het schijnt, nutteloos te staan slapen.
© Haags Nieuws Bureau 2023
