Strand

Afvallen doe je op het strand

Vakantietijd en zon betekent in Scheveningen meestal een vol strand. Ook dit jaar brengt de eerste echt warme dag heel wat mensen op de been. Toch is het prettig wandelen langs de vloedlijn. Er is genoeg ruimte voor iedereen.

Hans Piët

Scheveningen – Dat was schrikken! Die ontsteltenis dient zich aan bij de keuze voor een wandeling op het linker havenhoofd van badplaats Scheveningen. Niet zeker over hoe druk het op het zand zal zijn, lijkt het een mooi alternatief. Na nog geen tien stappen zorgt een blik naar links voor opperste verbazing. Tussen het steen van het havenhoofd en een door opgewaaid zand gevormd heuveltje ligt 150 kilo naakt vrouwenvlees te bakken in de zon. Hoewel door de glooiing van het zand onzichtbaar voor andere strandgangers, hebben havenhoofdbezoekers vrij uitzicht. Vraag is daarbij wel, of dat jouw definitie is van een idyllisch uitzicht!

Die eerste blik blijkt, even later, slechts een introductie. Omdat het aantal mensen meevalt, lijkt een zandwandeling gepast. Daarbij blijkt al snel, dat het strand tussen Scheveningen en Kijkduin een verzamelplaats is voor overgewicht. Een reden zou kunnen zijn, dat kleding niet noodzakelijk is. En ach, wat is er lekkerder, dan even bevrijd te zijn van al die knellende modeartikelen. Die keuze voor een maatje kleiner is overigens bewust. Hij is vooral bedoeld om aan iedereen duidelijk te maken, dat het met die omvang best meevalt. "Nee, op de afdeling grote maten kom ik nooit".

Probleem

Verbazing is er vooral over de hoeveelheid. Wie het idee had, dat het met het aantal zware mensen wel meeviel in Den Haag, kan na zo’n wandeling niet anders dan concluderen dat de Hofstad een nijpend probleem heeft. De eerste gedachte die opkomt is; hoezo crisis? Iedereen eet er goed van. Maar, zo eenvoudig is het natuurlijk niet. Misschien is dat dik zijn wel het gevolg van verkeerde keuzes. En dan is goedkoop op den duur toch duurkoop.

Wie zijn fantasie de vrije loop laat, zal denken, dat al die dikke mensen (iets meer vrouwen dan mannen) bewust voor het stille strand kiezen. Uiteindelijk is de sfeer er ongedwongen. Je bent er minder gebonden dan op het zand bij de Scheveningse boulevard. Daar worden veel strandtenten bevolkt door zonaanbidders, die alleen in gesprekken met anderen benadrukken hoe heerlijk dat zand onder je voeten voelt. Zij drinken gekoelde drankjes, tonen, net iets te opvallend, de laatste mode, worden hysterisch bij de aanblik van een aangewaaide zandkorrel en laten zien en horen, dat die nieuwe zonnebrandcrème toch een stuk beter is dan die van vorig jaar. Op een bewuste manier een (bruine) kleur krijgen – ‘om zo die gruwelijke winter te vergeten’ – is belangrijker dan echt genieten. Het inzetten van net iets te luid klinkend – vaak ziekmakend - sarcasme bij de aanblik van personen die ‘anders’ zijn, behoort daarbij tot de basisuitrusting. Het zeer beperkte aantal overgewichten aan die kant van de havenhoofden, doet dan ook vermoeden, dat die strandgangers moe zijn van het feit dat de spot met ze wordt gedreven.

Wat de wandeling aantoont, is dat een deel van de bezoekers bewust voor het stille strand kiest. Het blijkt voor een groot aantal – ondanks de temperatuur - een ideale trimbaan. Ook hondenbezitters genieten. Ze kunnen, bij de warmte van de zon, die bal heerlijk ver weg werpen. Maar, wat doe je als de hond, na een onbedoelde duik in zee, zich naast je komt uitschudden? Vaak is er, naar omstanders, een lach, maar dan wel zoals een boer met kiespijn.

Stress

Dat overgewicht niet aanzet tot beweging wordt ook duidelijk. En dat is vreemd. Je zou juist zeggen, dat het strand een ideale plek is om af te vallen. Zo nodigt de frisse lucht uit tot het doen van bijvoorbeeld ademhalingsoefeningen. Maar, is de toename van gewicht een gevolg van stress, dan kun je tijdens een onbekommerde wandeling, alles van je laten afglijden. En merk je vervolgens, dat het positieve denken energie geeft, dan kun je onderweg, zonder gêne, wat rek- en strekbewegingen maken om de neerdalende spiraal  in gewicht extra te stimuleren.

De praktijk toont echter, dat al die dikke mensen zo min mogelijk willen bewegen. Nauwelijks op het strand aangekomen, ploffen ze neer. Vervolgens verdwijnen ze achter een, in alle haast opgezet, zonnescherm. Ze doen echt geen stap meer dan noodzakelijk is, terwijl iedereen inmiddels zou moeten weten, dat bewegen goed is voor het lichaam... en de geest. De tijd wordt vervolgens gevuld met gesprekken, met lezen en met het nuttigen van drankjes en etenswaren waarvan je denkt: die zou jij nou net niet moeten verorberen.



© Haags Nieuws Bureau 2013